Γιατί δεν πετυχαίνουν πάντα οι ζύμες; Γιατί άλλες φορές το ζυμάρι γίνεται σαν στόκος, άλλες σαν λάστιχο και άλλες αφράτο και μυρωδάτο λες και το ζύμωσε επαγγελματίας;  Οι λόγοι σίγουρα πολλοί. Κάποιοι βασικοί είναι η θερμοκρασία των υλικών που μπαίνουν στη ζύμη, η διάρκεια και η τεχνική ζυμώματος, το είδος των υλικών και η θερμοκρασία του χώρου. Μου αρέσει το ζυμάρι, το βρίσκω ψυχοθεραπευτικό και πειραματίζομαι συχνά με αυτό. Εκεί που κατέληξα, εμπειρικά  περισσότερο, είναι πως τη μεγαλύτερη σημασία από όλα για μια πετυχημένη και νόστιμη ζύμη την έχει το αλεύρι. Αν το αλεύρι είναι κακής ποιότητας και το αποτέλεσμα θα είναι αισχρό. Όσο νερό και αν βάζεις, όσο αλεύρι και αν προσθέτεις δεν μπορείς να πετύχεις την υφή του ζυμαριού που θέλεις.

Η ζωή της κουζίνας μου άλλαξε από τότε που μου φέρανε αλεύρι από μύλο, σε ένα 10κιλο χάρτινο τσουβάλι. Ξέρω πως δεν ήταν το καλύτερο που κυκλοφορούσε στην αγορά. Αλλά ήταν καλύτερο από αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Τα ζυμάρια του ψωμιού και της πίτσας πετυχαίνανε πάντα με αυτό το αλεύρι, χωρίς κόπο και ιδρώτα. Τα κέικ γινόταν πιο αρωματικά και δεν μυρίζανε αλευρίλα και τα τυροπιτάκια είτε φούρνου είτε τηγανιτά γινότανε ανάρπαστα.

Όποιος θέλει επιτυχία στο ζυμάρι χρειάζεται και καλό αλεύρι. Αν χρησιμοποιείτε συχνά αλεύρι ψάξτε για αλευρόμυλο και αγοράστε ένα τσουβάλι (μη φοβόσαστε, είναι σαν να αγοράζετε 10 συσκευασίες του ενός κιλού από το σούπερ μάρκετ).

Αν κάποιος ζυμώνει μια φορά το μήνα και θέλει 1 – 2 κιλά αλεύρι υπάρχει λύση. Αγοράστε ένα καλής ποιότητας το οποίο μπορεί να το πληρώσετε διπλάσια, αλλά αξίζει το κόπο. Δεν θέλω να κάνω διαφήμιση, δεν πληρώνομαι για αυτό, αλλά άκουσα, δοκίμασα και συμφώνησα πως το αλεύρι σε κίτρινη συσκευασία με τον κύριο με το καπέλο είναι πολύ καλό. Αλεύρια σε προσφορές, στα δυο το ένα δώρο και μαζί και ένα τηγάνι είναι για να μείνουν στα ράφια.

Ν.Ν.

Νανού Νικολά